Monday, December 23, 2013

23 - ආදරයත් එක්ක අවුරුදු හතරක්


අද තරම් ග්‍රිස්මයක් තිබුණේ නැති වුණත් සීතලක් දෙහිතක් ඇතුලාන්තයේ ම තිබුණා. ඇත්තටම ඒ තිගැස්මේ ස්භාවයයි. ඒක ලොකු චැලෙන්ජ් එකක් ගන්නවා වගේ වැඩක් වුණාට අපේ බය නැතුවුණේම අපි අපි වෙනුවෙන්ම එකට හිටපු හින්දා. ජිවිතේ බේදාගැනීමේ ආරම්භය සනිටුහන් වුණේ එහෙමයි.

එක් මලානික දවසක්, හිරු ඇවිල්ලා හෝරා ගානක් වුණත් වළාකුළුබරිත නිසා ආලෝකයේ මලානික ස්භාවයක් තිබුණා. කිසිදු තිරණයක් නැතිව හිටි අපි හදිසියේම හදිස්සි තිරණ වලට එලඹේමින් තිබුණා. 

වෙරෝනිකා මගේම වුණා...........!!!

ඇය උන්නේ පිපෙමින්..... මගේ දිහාවට....
මං උන්නේ හින් සිරුවේ ඇය තුල මාව ඉන්දමින්..... 
දෙවිදිහක මිනිසුන් වු අපි ප්‍රේමය තුලදී එකිනෙකා අවබෝධ කර ගැනීමේ ශක්‍යතාවයෙන් පිරෙමින් තිබුණා. අපි ගමන් කරමින් හිටියේ පථයන් දෙකක වුණත් ප්‍රේමය ඇතුලේ අපිට එක ගමන් රේඛාවක් තිබුණා. වචන වලින් කියන්න බැරි බොහෝ දේවල් අපි හදුනගනිමින්, හුවමාරු කරමින්, බෙදා ගනිමින් උන්නා. 
වෙරෝනිකා ........
මගේ ලය මත ගුලි වෙමින් ජිවිතය පුරාවටම සැනසීම සොයමින් ඇගේ ජිවිතය මගේ පපුව මත තැබුවා. මම හෙමින් ඇගේ කොපුල් තල රස ගන්න වුණා. අඩවන්ව තිබු ඇගේ දෑස් වැසී ගියා. සැනසීමේ උන් ඇය පත්තුවෙන්න ගත්තා. හිමින් හිමින් ඇය මගේ පපුව උඩ දගලන්නට වුණා. 
හීන් කෙදිරියක්..............
හුස්මක් හගිමින්ඇය මගේ කනට හෙමින් මුමුණුවා.

මං ආදරෙයි.......... හැමදාම........!!!

වෙරෝනිකා අදත් මගේ පපුව උඩ ඉදන් මේක කියවලා හිනා වෙනවා...!!! ලැජ්ජාවට හුරතලෙන් මුහුණ වහා ගන්නවා. බොරු කෙන්තියක් එක්ක හාදු ඉල්ලනවා..............

ජිවිතේ කියන්නේ ආදරෙත් එක්ක එකතු වෙච්ච සිනහව වගේම කදුළු, සෝසුසුම් වගේම ඉවසීම්. එකක් පස්සේ එකක් හරියටම මෙහෙමයි කියන්න පුළුවන් රිද්මයක් නැති වුණත් ගොඩාක් දෙවල් කැකරමින් අපි ජිවිතයක් ගොඩ නැගුවා, අවුරුදු හතරක් පුරාවට මතයන් බොහෝමයක් පොදි බැදගෙන අළුත් වෙවි වෙරෝනිකා මගේ ඉස්සරහ හිනා වෙනවා.

මං ගැහැණියක් කියන්නේ වෙරෝනිකාට...... එක සුවිශේෂි තත්වයක්.........!!!