Tuesday, March 18, 2014

මග හරින සත්‍යය



ඔබ ඉදිරියට තබන අඩියක් පාසාම කවුරුන් විසින් හෝ ඔබව බිය ගනවනු ලබනවා. එක තත්වය හෝ ව්‍යවහාරය යැයි භාර ගැන්මට අපි හැමවිටම පෙළඹෙමින් සිටිනවා. නමුදු ඔබට හැකි වුණා නම් ඔබේ ධෛර්්‍යය එක් නිමේශයකට හෝ අත්හදා බලන්න ඔබට සතුටක් දැනේවී. අවිනිශ්චිත අනාගතයක් වුවත් ඔබට සතුටක් දැනේවී. ඒ නිදහසේ වින්දනය ඔබේ සිත පතුලටම දැනෙන මොහොතයි. අපි විසින්ම තනා ගත් අර්ථ බොහෝමයකට මැදිව අපි ජිවිතය විනාශ කර ගනිමින් හිදිනවා. 

ඔයා මට ආදරේද කියලා ආයේ ආයෙමත් අහන්න සිද්ධ වෙන තැනත් එතැනමයි වෙරෝනිකා.....
ඔයාගේ ආදවන්තයාගේ හිත තුල කිසිදු නිදහසක් වින්දයක් නැතිව ඔයාට බැහැ ඉස්සර වගේ කිසිදු දෙයක් ඒ විදහටම බලාපොරොත්තු වෙන්න. බොහොමක් මිනිසුන් සරළ රේඛාවක් දිගේ ඔහේ ගමන් කරමින් සිටිනවා. ඔවුන් ඉපදෙනවා, වැඩිවියට පත්වෙනවා, කසාද බඳිනවා, ළමයි හැදෙනවා, වයසට යනවා, ළමුන් රැකබලා ගනියි කියලා හිතනවා...... අතිශය සාමාන්‍ය මේ පෙළ විතරක්ම උල්ලංගණය කිරිමෙන් පමණක් ඔයාට ඔයාගේ විමුක්තිය මුණ ගැහෙන්නේ නැහැ. ඒ පෙළින් පිට පැනීමත් එක්ක ඔයාට සිද්ධ වෙනවා ඔයා මොන වගේ කෙනෙක්ද කියලා හිතන්න. මං හිතන්නේ දෙපාරට වඩා වැඩි වාර ගණනක් ඔයාට සිද්ධ වෙනවා හිතන්න. ඔයාට ඔනේ මහාප‍්‍රාණික ආදරයක් නම් ඔයාට සිද්ධ වෙනවා මිටින් අල්ලාගෙන සිටින ඔහුගේ ජිවිතය අත්හරින්න, ඔහුට යන්න දෙන්න, නිදහසක් දෙන්න, ආදරය බූමරංගක් සේ එවිට ආයෙමත් ඔයාව හොයාගෙන ඒවි..... අළුත්ම අළුත් විදිහට.  


බොහෝ ප‍්‍රථාපවත් මිනිසුන් සම්බන්ධතාවන් ඇතුලේ දියවෙලා යන්න පටන් ගන්නවා. ඒ ඇයි කියලා ඔයා නිකමටවත් හිතලා බලලා තියෙනවද ?

අපිට කලින් නිර්මිත කර ලද අර්ථයක් ඇතුලේ හදලා දීලා තියෙනවා බෙදා ගැනිමක් කියලා. එත් ඔයාට බෙදා ගන්න ඔයා ලග තියන්නේ මොනවද කියලවත් දන්නේ නැතුව නිකම්ම නිකං ශාරීරික ගණුදෙණුවක් ඇතුලේ හිර වෙලා ඔයා දියවෙන්න පටන් ගන්නවා. පේ‍්‍රමයක් ඇතුලේ නිදහසක් හොයන්න. එවිට ඔයාට තටු ලැබේවී ඔහුගේ පරාදිසයේ හැම අස්සක් මුල්ලකම පියාසර කරන්න.