Wednesday, December 21, 2011


23________________


















ජිවිතයේ ගොඩක් කඩඉම් පසුකරමින් අපි ගමන් කරනවා. සමහර තැන්වල විශ්‍රාම ගැනිමට මදකට නතර වුවත් අපි කරේ තියාගෙන යන්නේ නැහැ. සමහර තැන් පිළිබදව අපිට ඇත්තටම නිච්චියක් ඇත්තෙත් නැහැ. එත් අපි උවමනාවෙන් මතකය සමග බැදගෙන එන දේවල් ටිකක් මේ ජිවිතයේ තියෙනවා. සමහර දේවල් අපි තදින්ම ග්‍රහනය කරගෙන ආරක්ෂා කරගන්නවා. ආදරෙත් අන්න එහෙම දෙයක්.......

කාළය ඉගිල්ලෙන්නේ ඇසිල්ලක වේගයෙනි. මීට හරියටම අවුරුදු දෙකකට පෙරාතුව ඇය මගේ බිරිද වුණාය. මගේම හුරුබුහුටි බිරිද වුණාය.  එතැන් පටන් සියලු බැමි බිද දමමින් ඇය මා තුල ම වෙලෙන්න පටන් ගත්තා. මහා සාගරයක් වගේ හැලහැප්පීම් ගොඩාක් මැද අපි මේ අවුරුදු තුන ගෙවමින් උන්නා. 

සිහින දකින එක අත්හැර දමා මම ඇයව මගේ පපුතුරුලෙහි හොවා ගත්තේ අළුත් බලාපොරොත්තු ගොන්නක් එක්ක. ඒ ඇගේ ආදරේ හැම මොහොතකම මට නැවුම් උණුහුමක් ලබා දෙන නිසාවෙනි. මුළු ගතම හිරිවට්ටවමින් ඇද හැලෙන හාදු වැසි වලින් මගේ ජිවිතය ඵල බර වෙන්න ගත්තා. පුංචි එකියක් වගේ හැම වෙලාවෙම දුවගෙනවිත් ඇය මගේ ඇකයට පැන හුරතල් වෙන්න ගත්තා. ඇය දෝතින්ම වසන්තයත්, ජිවිතයත් අරං ඇවිත් තිබුණා. 

විටෙක ඇය අනෝරා වැස්සක් සේ වැළපුණාය. එත් ආයේ ආයෙමත් ඈ මා මතම දළු දැම්මාය. මේ හමන සුළග සේ ඇය දග පෑවාය. ඒ ඇය මගේ හිත පුරාම ලැගුම් ගෙන ඇති නිසාවෙනි. 

වෙරෝනිකා...........
ඔයාගේ ආදරේන් මගේ උමතුව වැඩි වෙන එකට මං ආසයි......
මං ආදරේයි..........


Monday, December 19, 2011

ආදරණිය අවුරුද්ද_________________



වෙරෝනිකා........
ආයේ ආයෙමත් ලෝකේ විනාස වීම පිළිබද කතන්දර උඩට එමින් තියෙනවා. 2011 අන්තිම දවස් කිහිපයි මේ ගෙවමින් ඉන්නේ. 2012 අවසානයෙන් ලෝකය පවතින්නේ නැහැයි කියලා දස අතේ ලිපි එහේ මෙහේ සංසරණය වෙනවා. 

වෙරෝනිකා..... ලෝකේ කොහොම වුණත් කවදා හරි විනාශ වෙනවනේ. එත් අපි සිඝ්‍රගාමි දුම්රියක නැංගා වගේ අධිවේගයෙන් ජිවිතේ ගෙවමින් ඉන්නවා. අඩුම ගාණේ අපිට අපි දිහාවත් බලන්න වෙලාවක් නැති වෙලා. අපි හැමෝම ජිවිත රේස් එකේ. වෙරෝනිකා මං තාමත් ඔයා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා සැනසිල්ලේ..... රටක් රාජ්ජයක් අල්ලන්න මගේ හිතේ තිබුණු ආසාවන් ඔක්කෝම පැත්තක දාලා මං ඔයාට ආදරේ කරන්න පටන් ගත්ත දවසේ ඉදලා මට සැනසිල්ල උදාවුණා. ඔයාගේ වේග සීමාවන් කාළයෙන් කාළයට වෙනස් වෙන හැටි මං බලාගෙන ඉන්නවා. ලෝකයක් තරම් මට ඔයාට ආදරේ කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ මට ඔයාව හැදින ගන්න කාළයක් තිබේන නිසා, විවේකයක් තිබේන නිසා. 

කොහොම කලත් ලෝකය විනාස වෙන එක නවත්වන්න බැහැ. ඉතිං කලබලෙන් මරු කටට දුවන්නේ නැතිව අපි සැනසිල්ලේ ආදරේ විදමින් ජිවිතේ ගෙවමුද?
මරනයට අපිට තේරීම් නැති එකේ ආදරය සදහා අපි හරි තේරීමක් හොයා  ගනිමු.

ප්‍රේමයේ වැසි වසින අවුරුද්දක වේවා......




Tuesday, December 6, 2011

ඝණදුරු රැයක නේරංජනා_________




ඒක මහා පාළුවට ගිය රැයක්.... තරුවක්වත් නොපිපුණ අන්ධකාර රැයක්..... මුළු අහස පුරාම තිබුණේ තැන තැන ගිල ගන්න බලා හිදින කළු අදුරු වළාකුළු විතරමයි. ලාබ ලබන සංස්ථාවට පිං සිද්ධ වෙන්න එළීයේ වීදි ලාම්පුව දවස් ගානක ඉදං පාඩු වෙලා. ඉදහිට දුර ඈත සිට ඇහෙන බල්ලෙකුගේ උඩුබිරුම අඩන්න බලන් ඉන්න මාව අතින් ඇදං ගිහිං පාර පෙන්නවා වගේ වැඩක්.  අන්ධකාරයේ මුළු නිවසම ගිලි යද්දී මම සාලය මැද ඇති කබල් පුටුවක් මත දිග ඇදුණෙමි. සිගරට් දැල්ලේ උපකාරයෙන් මට අඩමානයට අපේ මංගල ඡායාරූපය පෙනේ. අද වගේම එදත් ඇය හැඩය. මම දිගු දුම් රැල්ලකින් ඒ දගකාර මුහුණ වසා දමමි.


දෙපා මුලම කඩා දැමු සිගරට් අළු මද සුළගින් කුලප්පු වී මගේ දෙපා දිගේ උඩට රූටනා විට හීනියට කිති කැවීමක් දැණේ. ඉස්සර දවස් වල කොට කොට වැවුණු මගේ රැවුල් ගස් අතරින් රිංගන ඇගේ දිගු රතැගිලි හෙමෙන් හෙමෙන් ඇවිද විත් මගේ පපුව මත දගපානා විටද දැණෙන්නේ මේ කිති කැවිමමය. මම සිහිනයකට දෑස් නිවමි. තවම ඇගේ රතැගිලි මගේ ඇට පෑදිගෙන එන පපුව මත හැඩයක්, තාලයක් නැතිව දග දමයි. මේ පපුවේ අංශූ මාත්‍රයක් පසා ඇය හදුනයි. 

        "මෙන්න..... මේක ඇතුලෙන් කවුද කතා කරනවා...."

ඒ ඇගේ හැටිය. ඒ ඇගේ දගකාරකමය. ඒ ඇය හුරතල් වන හැටිය. මම දෑස් පියාගෙනම ඇයට සිනහාවක් පිරිනමමි. ඇය මගේ පපුව මත කන තියා තව තවත් ඕනෑකමින් අසයි. කඩින් කඩ මෘදුව ඇගේ සියුමැලි දෙතොල් මගේ පපුව මත දගපායි. හීනියයට කිති කැවෙන විට තැනින් තැන ඇති රෝම කූප ආදරයකට ඇහැරෙයි. මම සිහිනයකට ඉඩ හසර දෙමින් තවත් තදින් දෑස් වසා ගිනිමි.


            "මොනවද ඇතුලේ කතා කරන කෙනා කියන්නේ....??"

ඇගේ හුරතලයෙන් වෂීකෘත වන මම අසමි.

            "හ්ම්.................."

ඇය ඇස් කරකවයි. ඉගිබිගි දමයි. මේ නම් සත්තකින්ම සුරංගනාවියක් යැයි මට සිතෙන්නේ එවිටය. 

              "එයා කියනවා.......... මට ආදරෙයිලු.........!!"

වචන ඇද තොදොල් වෙමින් ඇය පවසයි. එවිට ඇගේ දෙකම්මුල් ලා රත්පැහැයක් ගනියි. ගත දෝවනයෙන් ඉතිරි වු වතුර නිසා ඒ දෙකම්මුල් තරුවක් සේ දිළිසෙයි. ඉතිං ඇය සුරංගනාවියක් නොවන්නේ කෙලෙසද....? 

             "හ්ම්......... කොච්චරද කියලා අහන්න....."

ඇය නැවත පපුව මත මහත් ඕනෑකමින් කන තියා බලයි. මේ වන විට ඇය සම්පුර්ණයෙන්ම මගේ ඇගට ගොඩ වී හමාරය. ඇගේ රවුම් නිකට මගේ පපුවේ ඉහල කෙලවර තබාගෙන දිග රතැගිලි වලින් දිර්ඝ කාලීනව දුම්පානය නිසා අවපැහැ වී වියළි ඇති මගේ දෙතොල් පිරි මදියි. මා නොසංසුව බලා හුන්නේ ඇගේ ඊළග චලනයටය. ඒ මම ආසම ඇගේ රසබර ප්‍රේමණීය හාදුවකින් මගේ වියළී දෙතොල් වලට ලේ උරණූ දැනීමය. 

                 "මේ ලෝකේ තරමට ම........"

වචන පිටවන්නේ මුවින් වුවත් සත්තකින්ම ඇය කතා කලේ ඇස් වලිනි. මම උතුරා යන ප්‍රේමයෙන් ඇයව දෝවන කළේමි. 
සත්තකින්ම ඇය මට ලෝකයකි. මා නිතර දකින ලෝකයද ඇය. මට විශ්වයක් තනන්නේද ඇයමය. 

ඈතින් දිව යන මෝටර් රථයක විදුලි එළියක් ගේ සිසාරා යයි. ඒ සැණින් ගෙතුල ඇති පාළුව මගේ නෙත් තුල අරක් ගත්තේය. මම සිගරට් දුම් මිශ්‍ර දිගු සුසුමකින් හිත සැහැල්ලු කර ගන්නට වෑයම් කරමි. අඩුම තරමේ ඇය ඇගේ සුවදවත් ඉහරවා ගොස් නැත. ලට්ට ලොට්ට සියල්ලත් සමග ඇය හිතත් පොදි බැදන ගිහිං ය. මේ මුසල තනිකම් තුල ගිලී මම මිය යනු නොඅනුමානය. 

ඉතාම කෙටි කලක් තුලදී ඇති වු ඇගේ මගහැරීමත්, නොරුස්සනා ගතියත් පිළිබද දෙබසක් තනා ගත යුතු හෙයින් ඒ සදහා සුදානම් ශරීරයෙන් මම ගෙදර ආවෙමි. හැමදාක මෙන්ම අදත් ඇය මට පෙර ඉස්සර වී ඇත. ඒ නොරැස්සනා ගතියත්, මග හැරීමුත් කෙළවර කරමින් ඈ පිටමං වී ඇත. සදහටම ඇය පිටමං වී ඇත. 
ඇය ආදරය යැයි නිර්වචනය කරන්නේ කුමක්ද යන්න සිතමින් මම කළුවරේම එළී බැසීමි. තව හෝරාවකින් සියලු සුරා සැල් වසා දමනු ඇත. ඊට කලින් මා යා යුතුවේ. 

මම ආයෙමත් සිහිනයකට ඇස් පියමි.