Monday, October 31, 2011

ආදරේද ආයමත් කියන් මට..............






අන්දකාරයත් වැහී බීරම් විසින් වෙලාසනිම් ම මිනිසුන්ව ගෙවල් වලට ගාල් කරලා. ඈතින් පේන පාළම මත දිදුළන විදුලි ආලෝකයට රටාවකට නැති වුණත් වැටෙන වැස්ස හරි හැඩයි. මිනිස්සුන්ට එක එක අර්ථ දැක්වීම් තිබුණා ඔයා ගැන වෙරෝනිකා. සමහර ඒවා ඔයා මට කිව්වේ බෙහෝම උජාරුවෙන්, තවත් සමහර ඒවා ඔයා කිව්වේ නොක්කඩු ස්වරූපයෙන්. හැබැයි ඒ හැම දෙයක්ම අඩු වැඩි වශයෙන් ඔයාගේ ජිවිතයට බලපාන විත්තිය නිහඩවම මම දැනගෙන උන්නා. දැං ගොඩාක් කාළයක් මම මග බලාන ඉන්නවා ඔයා ආයෙමත් ඒවී කියලා. එත් දැං මං දන්න දේ තමයි ඒ ආවත් එන්නේ මං දන්න වෙරෝනිකා නොවන විත්තිය. ජිවිතේ අඩු පුරව න්න ඕනෑම දෙයක් කල හැකි මිනිසුන් සිටින සමාජයක වෙරෝනිකා ඔයත් තව එක්කෙනක් විතරයි කියලා මට පසක් වෙමින් තියෙනවා. තමන්ගේ වැරදීකාරිත්වය තමන්ගෙන්ම වහගෙන මිනිසුන් විවිධ දේ ඒ සදහා කියමින් හා කරමින් ඉන්නවා. 

වෙරෝනිකා....

මේ බියර් මත නිසා මගේ ඔළුව පැලෙන්න කකියනවා. එත් පෙන නගමින් විදුරුව මතට පිරෙන බියර් වඩියක් මගේ උගුරෙන් පහලට යන්නේ අපි ගැන මතක සියල්ලම දවා හළු කරගෙන. එත් එක පාරටම ඔයාගේ දෙතොල් මගේ දෙතොල් ඉස්සරහා තියෙද්දි මට පියවි සිහිය හැමදාම එනවා. සිගරට් ෆිල්ටරයට පිච්චිලා කළු ගැහිලා, තැම්බිලා තියෙන දෙතොල් ආයෙමත් අස්වද්දදන්න ඇයි තවම ප්‍රමාද...??? 
වෙරෝනිකා....
ඔයා හිටියේ ඇස් තදින් වහගෙන... හරියටම කෙස් ගස් දෙකක් දුරින් ඔයාගේ දෙතොල් නැවතිලා තිබුණේ මගේ දෙතාල් වලට. ඇස් ඇරං හිටපු මට, නළියන ඔයාගේ දෙකම්මුල් හයියෙන් හපන්න හිතුනා. එත් ඔයාගේ දෙතොල් මග හැරලා එහෙම කරන්න විදිහක් මට තිබුණෙම නැහැ. ලා රෝස පැහැති තොල් සායම් දියවෙලා ගියදෙන් ඊයම් බරුවක් සේ ඔය සුමුදු දෙතොලතර මම දියවෙලා ගියාදෙන් කියලා මම ඔයාගේ දෙතොල් සිප ගනිමි.

වෙරෝනිකා....
මත් බව කියන්නේ මේකටනේ............ මගේ මුළු ශරීරය පුරාම විදුලි දහරාවක් ගමන් කරමින් තිබුණා, ඒ නිසාම මම ඉපිලෙමින්, ආයෙමත් ඉපදෙමින් හිටියා. මගේ හෘදස්පන්ධනය, ඔයාගේ හෘදස්පන්ධනය මත සමපාත වෙමින් තිබුණා. ඔයාගේ නිරුවත් දෙතොල් පෙති වලින් මම අමෘත්තය තොල ගින්නනට වුණා. අඩ අදුර විසින් තව තවත් මා මොහොනයට පත් කරමිනුයි තිබුණේ. මට තිබුණේ බොහෝම කලබලයක්, ඉස්පාසුවක් නැති දැගලිල්ලක්.....

             වෙරෝනිකා ..... මං කල්පයක් බලා උන්නා.....

ඇය ලතාවකට දෑස් විවර කලා. ඒ දෑස් එල්ලීලා තිබුණේම මගේ මත් බරිත ඇස් වලමයි. ඒ බැල්ම අනුරාගී ස්නෙහසක් අයැදිමිනුයි තිබුණේ.

            මං දැං ඔයාගේ ලගනේ.... සදාකාළිකව මාව වැළදගෙනම    
            ඉන්න.... තදින්

ඇයගේ හඩ සිහින්ය. රෝමෑන්තිකය. වශි කරවන සුළුය. ඔයාගේ දෙතොල් වලින් බැස්ස මගේ දෙතොල් ඊලගට නැවතුනේ ඔයාගේ දෙවුර මත. මම හිමිහිට ඔයාගේ ඇදන් සිටි ටී ෂර්ට කර එහා මෙහා කර මගේ හාදු ඒ සියුමැලි පුළුල් දෙවුර මත සිටෙව්වෙමි. ඒ වනවිටත් ඔයා හිඩ හසර ලබා දෙමින් තිබුණා පහලට රූටන්න. මේ තරම් සැහැල්ලුවෙන් ඔයා මාව ඉවසන්න කොහොම පුරුදු වුණාද මංදා...?? හැමදාම මම ආස විලවුන් සුවද අදත් මට ගෙන දෙන්නේ ඔයා ගැන රෝමෑන්තික හීනමයි. එත් මම පියවී සිහියෙන් ඉන්න වගබලාගෙන උන්නේ හොදට. මගේ කරවටක් අත් යවමින් ඔයා හිටියේ ඇවිලෙන්න බලාගෙන. මම මාස ගණනක් තිස්සේ දැල් වෙමින් හිටියේ. 

තවදුරටත් මගේ වීදුරුව තුල බියර නැති බව හැගීමෙන් මම පියවි සිහිය එළඹවා ගතිමි. සිහිනයෙන් හරි මම ආසම ඔයාව සිප ගන්න, ලගට ගෙන මගේ ඇකයේ තුරුළු කර ගන්න, වෙරෝනිකා තව කල්පයක් මට බලාන ඉන්න වේවිද මෙහෙම....?? 


ඔබයි හමා යන ප්‍රේමය, මා දවන



ජිවිතේම මම උන්නේ
ඔබ මගේ යැයි සිතාගෙන
ඔබ අයිති
ඔබේ ලෝකයකට
මා බලා හිදිමි
ඔබ දෙසම
ඔය රෝස තොල් පෙති දෙසම
රත් පැහැ කම්මුල් දෙසම
දිදුලනා වශිකෘත දෙනෙත් දෙසම
ඔබ නැතිව
මට මා 
නැති හෙයින්



Sunday, October 30, 2011

බලාපොරොත්තු_______________



ඔහු කී ඇගේ අමුතු ඉංග්‍රීසිය සහ මෙක්සිකානු සම්භවය පිළිබදව කතාව නිසා මට එය තවත් සනාථ විය. ඒ, ඇයම විය යුතුය. පෙරුවියානු නැට්ටුක්කාරියමගේ ජිවිතය අවුල් කොට තිබු තරමටම, ඇයගේ පලා යාම මගේවාසනාවකැ යි, ඇය පැරීසියෙන් අතුරුදහන්ව ගතවු සිව් වසර තුල බොහෝ විට මගේ සිත කියා ඇතත්, දැං ලන්ඩනයේ සැතපුම් පනහක් පමණ දුරින් නැවතත් ස්වකීය විපරිත අනන්‍යතාවයේ නව අවතාරයකින් ඈ ප්‍රාතූර්භූත වී ඇතැයි දැනගත් විට නිව්මාර්කට් වෙත ගොස් ඇය දැක ගැනීමේදැඩි ඕනෑකමක් නොමැඩිය හැකි ලෙස මගේ සිතට වද දෙන්නට විය. 

"මං හිතන්නේ, කොල්ලන්ට වැඩිය මං ආස කෙල්ලන්ට. ඒත්, ඒ පක්ෂයක් එක්වත් මං ආදරේක පැටලෙන්නේ නැහැ. සතුටේ රහස තමයි, අඩු ගාණේ හිතේ සාමයේ රහස තමයි, කාමය ආදරයෙන් වෙන්කරන හැටි දැනගෙන ඉන්න එක. ඒ වගේම, පුළුවන්කමක් තියෙනවා නං, මිනිසුන් හැමදාමත් විදවන ආදරය ජිවිතයෙන් අයින් කරන එක. ඒ විදිහට, කෙනෙකුට පුළුවන්, හිත සන්සුන් කරගෙන, වැඩි වැඩි දේවල් විදින්න."

විසේකාරි || පරිවර්ථනය ගාමිණි වියන්ගොඩ
The bad Girl || Mario Vargas llosa


Thursday, October 27, 2011

සංගීතයක් ලග මිහිරි තනුවක්ව ඔබ ආයෙමත් පිපෙන්න




ඈත කෙළවරක තියෙන බංකුවක් මත වාඩි වෙලා ඔයා හොරෙන් මා දිහා බලාන ඉන්නවා. ඔයාට කිසිම ඔනේ කමක් තිබුණේ නැහැ ඉස්සරම දවස් වල වගේ දුවගෙන ඇවිත් මාව සිප වැළද ගන්න. ඔයාට ගලක් වගේ ඉන්න පුළුවන් කියලා මං දැනං උන්නට මම කවමදාවත් ඒක විශ්වාස කළේ නැහැ. එත්...... ඒ දේ විශ්වාස කරන්න මගේ ඇස් පනා පිට ඕනෑ තරම් කරුණු කාරනා දිස්වෙමින් තියෙනවා. එත් මම ඇස් දෙක තද කරං හිත ඇතුලින් අඩ අඩා අහක බලාගෙන ඉන්න පුරුදු පුහුණු වෙන්න ඕනී.

වෙරෝනිකා......

ඔයාට වඩා මම ඔයාට ආදරේ කරා. එත් හැමෝම වගේ ඔයත් මාව දාලා යන්න තිරණය කරලා, ඒක මුවින් පිට කරන්න බැරිව ලතැවෙමින් ඉන්නවා. ඔයාගේ තාවකාලික අසනීපය හොද වෙනකං විතරක්මද ඔයා මට ප්‍රේම කළේ....?? ඔයා තුල තිබුණු ආතතිය බැහැර කර ගන්න පමණක්මද ඔයා මාත් එක්ක ආලයෙන් වෙලුනේ....?? එළියේ පවතින සමාජ තත්වය, ධනය වගේ දේවල් පිස්සන් කොටුවක් තුලට බල නොපාන හින්දා විතරක්මද ඔයා මට සැහැල්ලුවෙන් ලං වුණේ....?? 

මම හිතන දේවල් වලට වඩා බෙහෝමයක් ඉස්සරහින් ඔයාගේ ජිවිතේ බල පවත්වන්නේ කියලා මට තෙරෙන්න ගන්නකොට මම සිය දිවි හානිකර ගන්න සුදානම් වෙලා ඉවරයි.

එත් වෙරෝනිකා........
එදා ඒ පියානෝ සංගිතය මුළු වාට්ටුවම වශිකෘත කරමින් ගලා හැලුනේ මගේ ආදරය ඔයා තුල උතුරා හැරෙමින් නටන නිසා නෙවෙයිද....? පිරිමි හිතකින් දෝවනය කල නොහැකි ලෙස මං ඔයාව මාත්තු කලා. ඔයා හිටියේ ප්‍රේමයේ අල්හාදය අභියස. පිටතින් ඇද හැලෙන ධාරාණිපාත වැස්ස පරයමින් ඔයා තුල උණුසුමක් වැඩෙන්නට පටන් ගෙන. ඔයාට  ඔනේ වුණේ අයිස් බරුවක් මත දිග ඇදෙන්න... ඔයාගේ උණුහුම මා තුල දිය කර හරින්න. පියානෝවේ ස්වර එහෙ මෙහෙ වුණා. තවදුරටත් ඒ ගැන ඔයාට වගක් තිබුණේ නැහැ. ඔයා උන්නේ ගිණි ජාලාවක. ඔයාගේ ඇස් අගින් සිසිල් වැස්සක් ඔයා මගෙන් හගිමින් උන්නේ. පුංචි ආලෝක එළියෙන් හරි ඔයාගේ සළිත වෙමින් පිපෙන ශරිරය මට දැක ගන්න පුළුවන් වුණා.

වෙරොනිකා....

මාව පිස්සුව තුල අතරමං කලේ ඔයාමයි. මගේ තුරුලට පැනලා මගේ උණුහුම හොරා ගත්තෙත් ඔයාමයි. ලගට ලං වුණාම ඔයා නළලත සිඹලා ආදරෙන් නළලත අත ගාන්න පුරුදු කළෙත් ඔයාමයි. ඔයාගේ ආදරේමයි. 

ක‍ලින් කලට හීන, බලාපොරොත්තු වෙනස් වුණාට ආදරය එහෙම අතිශය ප්‍රචණ්ඩ ලෙස වෙනස් විමකට ලක් විය හැකිද? මිනිස්සු බලාපොරොත්තු තියන්නේ හීන ක්‍ෂාක්ෂාත් කර ගැනීම ගැන මිස තම තුල වැඩෙන ආදරය ගැන නොවීම කෙතරම් ඛේදවාචිකද...?? 

සංගීතයක් ලග මිහිරි තනුවක්ව ඔබ ආයෙමත් පිපෙන්න...........!!!



Tuesday, October 25, 2011

විසේකාරී_______________



"තාම මා ගැන පිස්සුවෙන්ද ඉන්නේ? "
ආලවට්ටම් රහිතව කතාව ආරම්භ කළේ ඈය.

"මං හිතන විදිහට, ඒක තමයි මගේ කරුමේ." 
කම්මුල් රතු කරගෙන වුවද මම පිළි ගතිමි. 

"එහෙම නොවුණත් අද දැක්කට පස්සේ අළුතින් පිස්සු වැටෙන්න තිබුණා. ඔයා හුගාක් ලස්සන වෙලා, ඒ වගේම, අගේට වැදගත් වෙලා. මං දකින දේ ඇත්තක්ද කියලා මට විශ්වාස කරන්න බැරි තරමට."

---------------------------------------------------------

"එදා මාව කියුබාවට යවන්නේ නැතිව, ඔයත් එක්ක පැරීසියේ නතර වෙන්න මට ඉඩ හැරියා නං, අපි දෙන්නා කොච්චර කල් එකට ඉන්න තිබුණා කියලද ඔයා හිතන්නේ?"

"අපේ මුළු ජිවිත කාලෙම. මැරෙනකල් මාව අතහැරලා නොයන තරමට මං ඔයාගේ ජිවිතේ සැපවත් කරන්න තිබුණා. "

විහිළුව නතර කළ ඈ මා දෙස බැලුවාය. ඒ බැල්ම බරපතලය. තරමක් සාවඥය. 

"මොනතරම් නෝන්ජල් සිහින ලෝකෙකද ඔයා ඉන්නේ...."
සෑම අකුරක්ම නිරවුල්ව උච්චාරණය කරමින් ඈ කිවේ මාව සිය දෑසින්අභියෝගයට ලක්කරමිනි. 

"ඔයා මාව දන්නේ නැහැ. මුළු ජිවිතේම එක පිරිමියෙක් එක්ක ඉන්නවා නං, ඒ පිරිමියා හුගාක් පොහොසත්, බලවත් කෙනෙක් වෙන්න ඔනේ. අවාසනාවකට වගේ, ඔයාට කිසි දවසක එහෙම පිරිමියෙක් වෙන්න පුළුවන් කියලා මං හිතන්නේ නැහැ."

"සැපත කියන්නේ සල්ලී නෙවෙයි නං?"

"සැපත.... මං දන්නේ නැහැ ඒ මොකක්ද කියලා. ඒ ගැන මගේ තැකීමකුත් නැහැ. මට විශ්වාස එකම දේ තමයිඔය කියන සැපත, ඔයා හිතන විදිහේ විචිත්‍ර, ළාමක දෙයක් නෙවෙයි කියන එක..... "

--- විසේකාරී පරිවර්ථනය || ගාමිණි වියන්ගොඩ---
--- The Bad Girl || Mario Vargas Llosa ---


Wednesday, October 19, 2011

ආදරය ඔබ වෙන්න______________



"ස්ත්‍රී ශක්තිය වෙනුවෙනුත් භාවනාව සිදුවෙනවා. නමුත් ඒ ගැඹුරු ආදරයක් මිශ්‍රවීම තුල විතරයි. ඉන්පසු ඇයට තනිව හිදිය හැකි වෙනවා. ඉන්පසු එතැන ගැටලුවක් නැතිව යනවා. ඒ ඇයි...? දැං ඇයට කිසිවිටෙකවත් තනිවිය නොහැකි නිසා. කලින් ආදරය කල දෙය දැං මිශ්‍රවෙලා. දැං එය ඇය ඇතුළතම තිබෙයි. 
මීරා හෝ රාධා හෝ තෙරේසා. ඔවුන් සියලු දෙනා අත්පත් කර ගනුයේ ආදරවන්තයෙකු හරහායි. ඒ කියන්නේ ක්‍රිෂ්ණා, ජේසු...... හරහායි. "

ඕෂෝ_________

වෙරෝනිකා.....
ගැහැණියක් කියන්නේ කිසි විටෙකවත් පිරිමි රාමුවකට හසුවන්නේ නැති දෙයක්... එත් සදාකාළිකවම ඔවුන් උත්සහා කරමින් ඉන්නවා. තමන්ගේ සාලයේ බිත්තියක ඒක එල්ල ගන්න. පිරිමින් සදා දෙන රාමුවක මුලදි ගැහැණිය ඇතුල් වුණත් ඇය කිසිදිනෙක එවන් පටු රාමුව උන්නු එකියක් නෙවෙයි. මොන මොන කරුණු කියලා හරි ඇය එයින් පැන දුවනවා, එක විශ්ව චක්‍රය වගේ හැමදාකම සිදුවෙනවා. 

විවේකී මොහොතක ගෙන සාවදානව සිදු වු/ සිදුවන දේ දිහා පරික්ෂාකාරිව බලා සිටින්න. තවදුරටත් ඔබට ඇති දැණුම, ඔබගේ තත්වය, ඔබගේ අවබෝධය එයට ගාව ගන්න එපා. සැහැල්ලු මනසින් වෙන දේ දිහා විතරක් බලා හිදින්න. ඔයාට පේනවද ජිවිතය තුල ඔබට මග හැරී ඇති චලනයන් ප්‍රමාණය. ඒ දෙවියන් වහන්සේගේ වැරැද්දක් නෙවෙයි. එක ඔයාගේ අතපසු වීමක්....



Tuesday, October 18, 2011

ආයෙමත් ආදරේ................




වෙරෝනිකා....
බොහෝම ඉස්සර දවසක මං ගෙනාපු රතු රෝස මලක් ඔයා මගේ දෑස් ඉදිරිපිට පොඩි කරලා චප්ප කරලා දැම්මා..... මම මගේ හිත ඒ වෙලාවේම කීතූ කීතු වෙන්න පොළවේ දමලා ගැහුවා... බලන්න වෙරෝනිකා මං කොච්චර අත්මාර්ථකාමිද කියලා, පොඩි දරුවෙක් බලා ගන්නවා වගේ ආදරෙන් හුරතලෙන් මං ඔයාට ප්‍රේම කළේ. එත් අද ලස්සන වෙන කොළඹ එක්ක මං තනියම......

වෙරෝනිකා....
මට ආයේමත් වෙනස් විදිහට ආදරේ කරන්න ඔනේ... මං මොහොත එන තුරු සිරුවෙන් කල් මරමින් ඉන්නවා.... ඔයා ගොඩාක් දුර ඈත යන්න පිඹුරුපත් හදාගෙනත් ඉවරයි...
ඔයා හිනා වුණා... බෙහෝම නරක විදිහට..... මගේ උන්මත්තකකමට.....ඔයාට අමතක වෙලා ගිහිං උන්මත්තක අයුරින් මට ප්‍රේම කරපු හැටි.... ඔයා දැං යස අගේට රගපානවා... නළි අග රැජින වගේ.... මම හැමදාම පරාජිත ප්‍රේමවන්තයා වගේ ඉස්සරහාම සීට් එකේ ඉදන් විසිල් ගහාලා දුක පුරෝගෙන ගෙදර එනවා..... 

වෙරෝනිකා....
ඔයාට අමතක වෙලා ගිහිං ආදරේ ඇරෙන්න මට වෙන දෙන්න මුකුත්ම මා ලග නැති විත්තිය, කොන්දේසි විරහිතව අනෙකාට ආදරේ කරන්න එපා කියලා ඔයා මට උගන්වමින් ඉන්න අතර තුරේ මං දෑස් අයාගෙන ඉන්නවා.... මා අවට දැවටෙන පුංචි සුළග ගැන සෝදිසියෙන්.මං උත්සහා කලේ මගේි ආදරේ හැම අස්සක් මුල්ලකින්ම ඔයා තුලට කාන්දු කරවන්න එත් ඔයා මට ඇතුල් වෙන්න තියෙන හැම දොර කවුළුවක්ම තදින් අගුල් දාලා වහාගෙන..... එත් මං මගේ උතුරා හැලෙන හදවතත් විවර කරගෙන උනන්දුවෙන් බලා ඉන්නවා......

ආදරේ කියන්නේ මාව හැම මොහොතකම ඉදිරියට තල්ලු කරවන ජිවත් කරවන එකම දෙයයි. මම ආයෙමත් ආදරය සොයාගෙන නන්නත්තාරයේ යන්න පුරුදු වෙන්න ඔනී...... මේ කොළඹ ම පාළු වුණත් මම ආදරේ හොයා ගන්නවා......

වෙරෝනිකා................



Monday, October 17, 2011

ඇය නික්ම යෑමට සුදානමින්_______________???




සිනහව, කදුළල, ආදරය, විරහාව, වේදනාව, අතැහැරයාම් හා සිත් රිදවීම් දේශ සීමා විරහිතව මනුෂ්‍ය සන්තානයට දැනෙනුයේ එකම ආකාරයකටය. මිනිස්සු ආදරයෙන් බැදෙන්නේ කොච්චර පුංචි වෙලාවකටද? පස්සෙන් පහු කරුමයක් පලිසන් දෙනවා වගේ කරේ තියාගෙන බොහෝම වේදනාවෙන් සබදතා දුර දිග ගෙනියනවා. 

වෙරෝනිකා.....
රෝස මලක් දෑතින් පොඩි කරලා මිරිකලා ආදරේ මකන්න පුළුවම් වුණා නම් එහෙම වුණාදෙන්...... මහා අනෝරා වැස්සක් මැද්දේ කදුළු වගුරුවා ආදරේ මකාලන්නට හැකිනම් එහෙම වුණාදෙන්..... එත් වෙරෝනිකා..... මට කියලා දෙන්න මා යනෙන හැම තැනකම පසු පසින් එන මේ අතීතයේ ශේෂයන් මග හැර ගන්නා ක්‍රමවේදයක් තිබේද...?? 

ප්‍රේමය තුල පොඩ්ඩක් හරි අනෙකාව ඉවසන්න පුරුදු පුහුනුව හිදිම අවසානයේ කරුමයක් කියලා කන් දෙකින් අහනවා තරම් වේදනාවක් කිසි දිනෙක ඔබ අත්විද තිබේද...? හැම ප්‍රේම කතාවකම සැගවුණු ඛේදාන්තයක් ගැබ්ව ඇත. අපි ආදරේ කියලා මොකක්දෝ උගුලක අහුවෙලා.
වෙරෝනිකා.....
අපි ඉක්මනට මේ උගුලෙන් පැනලා යමු...!! එහෙම නැතැත් සමහර විට ඔයා මේ උගුලෙන් පැනලා තව උගුලකට අහුවේලාද මංදා....

ආදරය, විරහාව කදුල ජිවිතේ ත්ව්ර කරනවා. සමහර විට මේ මගේ කතාව වෙන්නත් පුළුවන්........