Monday, January 27, 2014

සිය දිවි නසා ගැනීම


මිනිහෙකුට අවශ්‍ය වෙලාවකදි මැරෙන්න වෙන්නේ අතිශය ම්ලේඡ්ච විදිහකට, එක ඇතුලේ මැරේන මිනිහට අත් වෙන්නේ ශාන්තියක් නෙවෙයි දැඩි වේදනාවක්. ඊට වඩා සුන්දර ක්‍රමයක් තිබුණා නම් මිනිහෙකුට සිය දිවි නසා ගන්න. මං කියන්නේ අයිතියක් ආගමික ඉගැන්වීම පසෙකලාපු තැනක්. ස්භාවධර්මය වෙත ආපසු යෑමක්. ලැජ්ජ බය වගේ මතු පිට කාරණා ඉස්මතු නොවන තැනක්. ඒක වෙනම වැඩක්!



අපි මේ ලොකේ ජිවත් වෙන්නේ අපි කලින් සැළසුම් කල උපාය මාර්ගික ක්‍රමයකට කියලා අපි මුලින් හිතාන හිටියට එක එහෙම නෙවෙයි. කලින්ම අපි වෙනුවෙන් නිශ්චිතව තනන ලද අත්තිවාරමක් මත, අපි කැමති වුණත් අකමැති වුණත් අපිට සිද්ධ වෙනවා ඒ අත්තිවාරම උඩ අපේ ජිවිතය නැමැති ගේ හදන්න. අපිව රවට්ටනවා ඒ අපේම එක තමයි කියලත්. තට්ටු ගණනාවක් ගහලත් කඩා වැටුණු ගෙවල් ඕන තරම් හොයා ගන්න අමාරු නැහැ. එත් කවුරුත් සොයා බලන්නේ නැත්තේ කලින් නිමවන ලද අත්තිවාරමක අපි හදන ගේ කොහොම එකක් වෙයිද කියන එක. ඒක මං මෙහෙම කියන්නම් ‍මිල මුදල් යහමින් තියෙන මිනිසුන්ට හොද වන සමහර දේවල් මිල මුදල් අග හිග මිනිසුන්ට නරක වෙන්නේ ඉහත කියු අත්තිවාරම හින්දා මයි. කුසල් අකුසල් මත අපගේ උප්පත්තියේ පැවැත්ම තිරණය වනවා කියන ආගමික න්‍යාය අපි මෙතැනදි අමතක කලොත් මිනිහෙකුට සිය දිවි නසා ගැනිමේ අයිතියවත් තමා විසින් නිර්ණය කල යුතුයි! එක ආයෙමත් ස්භාවධර්මය වෙත ආපසු යෑමක්. ඒක වෙනම වැඩක්!


වෙරෝනිකා....... 

මිනිස්සු මැරෙන්න තිරණය කරන්නේ පිටත පීඩනය තමා තුල දරා ගැනීමේ කාළ පරාසය ඉක්මවා යන කාලයක. ඔයා අහල තියෙනවද ආදරේ කල් ඉකුත් වෙනවයි කියලා, කල් ඉකුත් වන ජිවිතේ ඇතුලේ ආදරය එන්න එන්න තිරිහං වෙනවා. ජිවිතේ එන්න එන්න වයසට යන කොට ආදරේ එන්න එන්න තරුණ වෙනවා. එහෙම වෙන්න ඔයා තුල ආදරේට ඉඩක් තියෙන්න ඔනේ. ඔයාට එහෙම ආදරයක් දරා ගන්න උත්සහායක් තියෙන්න ඔනේ. හැම තැනකින්ම පැනලා යන මං වගේ මිනිහෙකුට නැති වුණත් ඔයාගේ ඇස් ඇතුලේ මං එහෙව් ශක්තියක් දකිනවා. 


වෙරෝනිකා........ 

මැරෙන්න යන මිනිහෙකුට උරහිසක් දික්කරන්න ඒ මිනිහා වරුවක් හරි අඩලා ඒ දුක තුනී කර ගන්නවා. ආදරේ කියන්නේත් අඩන්න උරහිසක් වගේම තුරුළු වෙන්නත් උරහිසක් වගේ තැනක්.! හැබැයි අවශ්‍යතාවයට විතරක් භාවිතා කරන දෙයක් නෙවෙයි, ඒ ඔයාගේ පැවැත්මේ ස්භාවය. ඔයාට වෙන සමහර විට ඉස්සෙල්ලා ම දන් දෙන්නා බවට පත්වෙන්න. කිසි දෙයක් නොලැබුණත් කාළයක් නිකම්ම නිකං බලා ඉන්න. 


වෙරෝනිකා......

මං හිටපු කළුවර වාට්ටුවෙන් එළියට පැනලා මං රෑට රෑට සද එළියේ ඇවිදිනවා, ඔයාව දැක්ක දවසේ ඉදන් මං හොරෙන් හොරෙන් ඔයා වටේ කැරකැවෙනවා. අන්තිමට උසම උස තාප්පෙන් පැනලා මං ඔයාව හොයා ගෙන එනවා. ඒ එන්නේ මැරෙන්න හිතාගෙන නෙවෙයි. එත් නොමැරෙයි කියලා හිතාගෙනත් නෙවෙයි. මැරෙන්න බයනම් සොහොනේ ගෙවල් හදන්නේ නැහැ වගේ චණ්ඩි කතා කිව්වට යක්කු ඉන්නේත් අපිත් එක්කමයි කියලා දැක්කම සොහොන හොදයි කියලා දැනෙන්න ගන්නවා. එත් වෙරෝනිකා......... ඇත්තටම මේ මොහොතේ මං ජිවත් වෙන්නේ ඔයාගේ ආදරයට තියෙන ලෝභකමට.......


ලොක්කෙක්ගේ පුතෙක් ලෝකෙට පේන්න රොකට් යවද්දි මං ඔයාට පේන්න අකුරු අමුණනවා.... ඒ ඔයා මගේ ලෝකයම නිසා.......... ලෝකයක් හොයා ගන්න බැරි වුණ මිනිස්සු ලෝකේටම පේන්න තවම එක එක දේවල් කරමින් ඉන්නවා. ආදරේ කියන්නේ සිය දිවි නසා ගැන්නමට වඩා අමාරු වැඩක්!!!



මේ මොහොතේදී මරණය කියන්නේ මම නම්, ප්‍රේමය කියන්නේ අනිවාර්යෙන්ම ඔයා!!! 





1 comment:

  1. ප්‍රේමය මරණයෙන් අවසන් වෙනද නැත්තමි මරණය ප්‍රේමයන් අවසන් වෙනවද ?
    තාමත් හිතනවා මම මරණයෙන් සිතුවිලි නවත්තල දාන්න

    ReplyDelete