වෙරෝනිකා.... ඔයා අතෝරක් නැතිව කියවගෙන යනවා. අතරින් පරත හැඩ හිඩ තිය තිය ඔයා කියවගෙන යනවා. ඇත්තටම ඔයා කියවනවා නෙවෙයි ඔයා අනාගතය ගැන පිඹුරුපත් සකසනවා. අපි අරේහම කලොත් මෙහෙම අපිට ඉන්න පුළුවම්, අපි මේ විදිහේ තිරණයකට ආවේ මේ විදිහේ ජිවිතයක් හොයා ගන්න, මං නිහඩවම ඔයාගේ තාලයට නැලවෙන දෙතොල් දිහා බලාන ඉන්නවා. ඔයා එක එල්ලේ මගේ ඇස් දිහා බලාගෙන හිදිලා එකපාරටම අහනවා

" මොනවද බලං ඉන්නේ" කියලා....

මං හිනා වෙනවා. ඔයා රවනවා. ආයෙමත් ඔයා කියවනවා, කියවන ගමන් හොරෙන් මගේ ඇස් නාභි ගතවෙලා තියෙන් තැන් ගැන පරික්ෂා වෙනවා. ඔයාව නිරික්ෂණය කරනවාට ඔයා කෙහොමත් කැමතියි. රාගික දෑස් වලින් ඔයාව පිච්චිලා යන විදිහට බලනවට ඔයා හුගක් කැමතියි බව මං දැනං උන්නේ. 

එත් වෙරෝනිකා..... මට වඩා ඔයා හරිම සුක්ෂමයි. පිරිමියෙකුගේ පුංචි චලනයන් පවා දුර තියන් මැන ගන්න ඔයාට හොද හැකියාවක් තියෙනවා. ඔයා ගාව තියෙන රහස දැන ගන්න මට මේ මුළු ජිවිත කාළයම මදිවේවි. එත් මං නිහඩවම ඔයාව නිරික්ෂණය කරමින් ඉන්නවා. ඔයාගෙන් ඉගෙන ගනිමින් ඉන්නවා. මේ ආදරය පවා ලෝභ නැතිව මුළු ශක්තියෙන්ම ඔයාට බෙදා දෙන්න පුළුවම් වෙලා තියෙන්නේ මං ටික ටික ඔයාගෙන් ඉගෙන ගත්ත හින්දා. මට වඩා ගව් ගණනක් දුර විහිදෙන ඔයාගේ ආදරය නිසා මං පිරෙන්න ගන්නකොට මට මාව හොයා ගන්න් පුළුවන් වන විදිහේ පාරක් ඒ මතින් තැනෙනවා. ඉතිං මං මාව ලෙහා ගන්න ගමන් ඔයාගේ ඇදුම් ලෙහෙනවා. ඔයා පුංචි කෙල්ලක් වගේ හැකිලෙනවා. ඇස් උඩ යනවා. ඩිංග ඩිංග ඔයාව ගිණියම් වෙන්න ගන්නවා. එත් ඔයා තවම ආදරෙන් පිරී ඉතිරෙන ගමන් ඉන්නේ, ඔයා‍ හොයන්නේ ආදරය, ඔයාව සන්තර්පණය කළ හැකි, ඔයාව නිවාලිය හැකි, ඔයාව සනසාලීය හැකි ප්‍රේමයක්..!
බොහෝ ආදරයන් කාළය සමග දියවෙලා වෙනින් දෙයකට පරිවර්ථනය වෙද්දී ඔයා අනන්තයක් සේ මට ප්‍රේම කරමින් ඉන්නවා ඔයා තුල විශාල ඉඩක් මට හදා දෙමින්. බොහෝ වෙලාවට වෙරෝනිකා මගේ කාර්යය බහුලත්වය ගැන ඔයා හිටියේ නොක්කාඩු කියමිනුයි. එත් ඒ කිසි වෙලාවක ඔයා මාව සිප ගන්න අමතක කළේ නැහැ. ඒ සිප ගැනීම තුලින්ම ඔයා මා තුල ඇති මානසික විඩාව දුරු කරමින් මාව අළුත් මිනිහෙක් කරනවා. ඒ නිසාම අපි ආයෙත් අළුත් විදිහේ ආදරයකට මුල පුරනවා. අපේ ආදරය ඇතුලේ අපි කී පාරක්නම් පරන හැව ඉවත් කරලා අළුත් එකකට රිංගගන ඇද්ද? තනි තනිව ගෙවු ජිවිත එකට එකාසු වුණහම ඒවා කොච්චර විශාල වෙන්න ගන්නවද.

වෙරෝනිකා......
මේක අවදානම් සහගත වැඩක්, හැමෝම අහද්දී ඇයි උඹලා කසාද බදින්නේ නැත්තේ (නිත්‍යානුකූලව) අපි හිනාවෙලා අපේ පාඩුවේ ඉන්නවා. හැමෝම තරගයක දුවන ගමන් තම ජිවිතයේ බර සැහැල්ලු කර ගැනීම උදේසා සහාකාරියක් හොයා ගද්දී අපි අපේ ජිවිත බෙදා ගැන්මට සබදතාවක් ආරම්භ කළේමු. ඒක ගොඩාක් තර්ජන මැද ප්‍රේමයක් බවට අපි විසින් පෙරලා ගතිමු. අපිට විසා නැති වුණත් අපි අනෙකාගේ විජිතය මත සැරිසැරුවෙමු. 

ඔබ ඔබේ සිහින කුමරිය හමුවෙතැයි සිතින් පතමින් ඔබ අසල දැවටෙමින් ඔබට ප්‍රේමය පුදන්නා වු ඒ සුරුපිනියව ඔබ මොහොතකට හෝ අමතක කර දමනවා. ඔබ ඇය සමග යහන් ගත වනවාත් ඇති, නමුදු ඔබ මනස නාභි ගතව ඇත්තේ අන්තැනක. නමුදු ඔබ ආයේ ආයෙමත් කියමින් ඉන්නවා ඔබ ඇයට ආදෙර් වග. ඔබට ලැබී තිබුණු පිවිතුරු හා ලස්සනම අවස්ථාවන් බොහෝමයක් මේ වන විටත් ඔබ අතින් ගිලිහි ගොස් ඇත. ඔබ කිසි විටක් ඒ ගැන අවධානයෙන් නොවෙයි හිද ඇත්තේ. ඒ ආදර තෙපුල්, ඒ උත්කර්ශවත් සිප වැළද ගැනීම් තුල මොකක්දෝ අඩුවක් ඔබට නිතර දැනෙන්නේ ඔබ ඇත්තටම ඒ අවස්ථාවේ සිහියෙන් නොව සිට ඇත්තේ. 
වරක් ඔබ සිහියෙන් ඇය සමග සිනා සෙන්න,
වරක් ඔබ සිහියෙන් ඇයව සිප ගන්න.
වරක් ඔබ සිහියෙන් ඇය සමග යහන් ගත වන්න.
මින් පෙර කිසි දාක ඔබ විසින් නොවි සතුටක් එසැණින් ඔබ වෙත පෙරලා පැමිණේවි. මේ ගැහැණිය මෙතෙක් කල් කොහේ සිටියා දැයි ඔබ ඔබේන් ම අසා ගනිවි! මේ ඔබේ සිහින කුමරියම නොවේදැයි ඔබ ඔබෙන් ම අසා ගනිවි! 
ජිවිතයේ වරක් හෝ ඔබ සිහියෙන් කටයුතු කරන්න.

වෙරෝනිකා...... ඔයා තුල තිබෙන්නා වු ශක්තිය, මං වැනි වදකාර පිරිමියෙකු සනසවා ගැනිමේ හැකි ශක්තිය ඔයාට එන්නේ කොහෙන්ද? 
ඉවසීමේ රතු කටු ටික කඩලා දාලා ඔයා ආදරය තුල ආයෙමත් ඉපැදිලා. සිප ගනිද්දී පිණි බිදු විසිරමින් පිපෙන මලක් වගේ ප්‍රබෝධමත් වන්න ඔයා ආදරයෙන් ඉගෙනගෙන. වචන අත්හැරලා ඔයා ආදරය අපි මත හිටවලා!! මේ ආදරය ළඵල දරන වේලාවයි, අද පුර සද නැගි රැයයි!!!

ආදරයේදී ගිණියම් වන හීන

ඔබට ඇය නැතිව නින්දට යා හැකිය. නමුදු ඔබට ඇය නැතිව සිහින දැකිමට පුළුවම් කමක් නැත. තනියහනක ඔබේ සිහින ගිණියම්ව පවතින්නට පුළුවන. ඔබ සිහිනයෙන් සිනාසෙන්නට පුළුවන්ය. බාගවෙලාවට ඔබ අඩ නින්දෙන් ආදර බස්ද තෙපුලන්න පුළුවන්ය. එත් ඒ නිමේෂයෙන් ඔබ ඇහැරුණු විටදී ඔබ ආදරයෙන් ඈත්වේ. ඔබ ඇද පුරා ඇයව හොයන්නට ගනිවි. ඔබ තනියෙන් සුසුම්ලන්න පටන් ගනිවි. වෙන කවරදාකවත් නැති පාළු මුසල හැගීමක් එවිට ඔබේ හිතට ගලා ඒවී. ආයෙමත් ඔබ ඒ සිහින හැගුමන් හිතින් මතක් කර ගනිමින් තුටු වේවි.!

එත් ඔබ පුල පුලා කියමින් සිටින්නේ ඔබ ආදරවන්තෙයෙකු බවය. ආදරවන්තියෙකු බවය. ඔබ ඔබේ ආදරවන්තයාට ආදරේ නැතැයි චෝදනා කරාවි. එත්  ඔබ තව තවත් ආදරයෙන් තෙදොල් වෙවි ඔබ වටා ඇති ආදරය අමතක කරමිනුයි ඉන්නේ. 

ඇයගේ හඩ නැසි සිටින මොහොතක මොහොතක පාසා ඔබ ගිණියම්ව දැවේවි. ඔබ මග බල බලා උත්තරයක් එනකං නොවිසිලිවන්තව හිදිවි. ඒ හැමදේම ඔබ ඉවසාගෙන උන්නත් ඇගේ මහා බරසාර ආදරය ඔබට දරා ගන්නට ශක්තියක් නැතිනම් ඔබ තප්පරයට කෙතෙකුත් වතාවක් ඇයට ආදරේ යැයි පැවසුවත් වැඩක් නැත. මක්නිසාද ඔබේ වචන වලට එහායින් ගිය තැනකින් ඇය ඔබගේ ආදරය හදුනාගෙන ඇත්තේ, ඔබ වචනයෙන් ඇයට ආදරේ කියන්නට පෙර ඒ ප්‍රේමණිය බව ඇය ඔබේ ඇස්වලින් විදිමිනුයි සිටිමින් ඇත්තේ, එහෙව් ඇයව දරා ගැන්මට ඔබට මහා ඉවසීමක් අවශ්‍යව ඇත. එහෙව් අයව විදගැන්මට ඔබට මහා නිහඩබවක් අවශ්‍යව ඇත. එහෙව් ඇයව රස බැලීමට ඔබට විශාල පරිකල්පනයක් අවශ්‍යව ඇත. 

ඔබට ඇය නැතිව නින්දට යා හැකිය. නමුදු ඔබට ඇය නැතිව සිහින දැකිමට පුළුවම් කමක් නැත. ඒ ඇගේ බරසාර මුළු ආදරේන්ම ඔබ හුස්ම ගන්න නිසා, ඔබ තනි ඇද මත ඒ මේ අත ඇඹරෙමින් සුසුම්ලන්න පුළුවන්, එවිටම ඇය ඔබ අමතාවි. ආදර බස් තෙපුලාවි. ආදරයෙන් ගිණියම්ව සිටි ඔබව සනසාවි ඔබ ආදරය පිළිබද විශ්වාසය තබාගෙන සිටිනතාක් ආදරය ඔබව හැර දමා නොයාවි.

ඔබ ඔබේ ආදරයට සවන දුන්නේ අන්තිමට කවදාද??

ගෝලීය උණුසුම් ආදරය______________

ඇය උන්නේ අඩ නිරුවත්ව, උණුසුම් වාතය විසින් මුළු හැගීම් සමුදායම ගිණියම් කරමින් තිබුණා. කළුවර විසින් ආදරය ඉස්මතු කරමින් තිබුණා. පොහොය ගත වී දින කිහිපයක් ගත වුවත් පුර්ණ චන්ද්‍රයා ඈත ආකාසයේ ඉදන් ආදරය දිහා තවමත් බලමින් හුන්නා. නින්දත් නොනින්දත් අතර ඇය පෙර මග බලා ගෙන හිටියා. තෙහෙට්ටුවත්, විඩාවත්, සිත් රිදවීමුත් එක්ක ආදරය ලග ලග එතැයි කියා. 

ඇය උන්නේ අඩ නිරුවත්ව, හරියට ආදරයට අඩ ගසන්නා සේය. වේගවත්ව කැරකුණ ලෝක මන්ද වේගයෙන් නින්දකට සැරසෙන්නට විය. ආලෝකයෙන් දිළිසුණු සියලු දේම අදුරට පොට්ට පාට විය. එහෙත් ඇය කිරා වැටෙන දෑස් දල්වාගෙන පෙර මග බලා උන්නා. ඇය ජිවිතය සොයාගෙන තිබුණේ උන්මත්තක රස්සයාදුකාරයෙකුගෙනි. ඉතිං ඇය බැති සිතින් හදවත දල්වාගෙන පෙර මග බලා සිටියාය.

ඇය උන්නේ අඩ නිරුවත්ව, තනි යහන මත ඒ මේ අත පෙරලෙමින් ඇයව වෙලා ගනිමින් උන්නු නින්දක් සමග පොර බදිමිනි. එහෙත් ඇය ආදරයම ඉල්ලමින් ඒ අදුරු රැයෙහිදි නින්ද මරා දැමුවාය. ඇය උණුහුමකට තුරුළු වී රොමෑන්තික හාදුවකින් ආයෙමත් මුසපත් වෙන්න මග බලා උන්නාය. ගෝලීය උණුසුම ශරීරය මෙන්ම ආදරයද උණුහුමකට ඇද යමින් තිබුණා. එහෙත් ඇය බලාපොරොත්තු දල්වාගෙන සිටියා.

දාහය මදකට හරි පලවා හරිමින් පැමිණි යාන්තම් සුළගින් ඇගේ පියයුරු පිපෙන්නට විය. අදුරේ වුවත් ඇගේ දෑස් ආදරයෙන් දැල්වෙන්ට විය. ඉවසමින් ඉවසමින් හිද බැරිම තැන ඇය  ප්‍රේමණිය උණුහුමකට තුරු වුණාය. 
සත්තමයි....... ඇය තවමත් සියුමැලි මලක් සේ සුවදවත්ය, අයාලේ ඇදනෙ සුළගක් සේ වසගකාරීය, ඉඩෝරයකදී ඉද හිට බිම තෙමන හිරි පොදක් සේ කාරුණිකය. එහෙත් දැන් ඇය ප්‍රේමයෙන් ගිණියම්ව මගේ දෙතොල'ගම රැදෙමින් හාදු හොරා ගනිමින් සිටින්නීය. කෙමෙන් කෙමෙන් ඇගේ සියුමැලි කම්මුල් රත් පැහැ ගැනිවිණ. අදුරේ වුවත් ඇගේ වටෝර ඒ මේ අත ඇඹරෙන හැටි මට හොදින් පෙනෙන්නට විය. මම තව තවත් ඇවිස්සෙමින් ඇයව තදින් වැළද ගතිමි. ඇය මා අතික්‍රමණය කර මා මතට පැන්නාය. ඇය, ඇගේ සියලු ඇදුම් මා මතින් උනා දැමුවාය. 


මහා හඩින් වැදෙන එලාම් සද්දෙන් මම යථාර්තයට ඇහැරුණෙමි. වෙලාව උදෑසන පහයි. 
වෙරෝනිකා එක් එක් දිනයන් වලට වෙන වෙනම නම් තිබුණත් මේ හැම දිනයක්ම එක වගේ. අඩුම ගානේ නිවි සැනසිල්ලේ හීනයක් දකින්නවත් අපිට දිනයක් ඇත්තමෙ නැහැ. 
ආයෙමත් හාදුවක් වෙලා ඔයා මා මත පිපෙනකං ඇස් ඇරං හීන දකින එක මං නැවැත්තුවා.......

ආදරය එහෙමයි________________

"ඉවසීමක් නැතිව ඔයාට ගගේ පිහිනන්න යන්න අමාරුයි. උත්සහාය විතරක් තිබුණට මදි එකට ඔනෑකමකුත් තියෙන්න ඔනේ."

අද වගේම පුංචි කාලෙත් කලබල දවාලට වඩා නිහඩ රාත්‍රියට මං ප්‍රිය කලා. ඉස්සරෝම මගේ තාත්තා වැඩ ඇරිලා කඩචෝරුත් අරං එනකං නිදි කිර කිරා ඉදන් හිටපු අතීතයක් මට තිබුණා. අදත් ඔයා එනකං කළුවරට ඇස් පුරුදු කරං මං මග බලාන ඉන්නවා. හැමදාම ඇස් මානය බොහෝ දුරක රදවගෙන.

වෙරෝනිකා
තරුණයෙකුට ආදරය ගැන විවිධ හීන තියෙනවා. ඒවා පාට පාට හීන, එත් මගේ හීන ඔක්කම කළු-සුදු සහ අළු. ඔය අතර තිබුණු එකම වර්ණ හීනය තමයි සුරංගනාවියක් ගැන මට තිබුණු නිමා නොවේනා හීනය.  රත්තරං පාට හිසකේ තියෙන, දිගු නිල් පාට ඇස් තියෙන සුරංගනාවියක් එක්ක මං තනියම හීන මැව්වා. හිනා වුණා, ඉද හිට කතාත් කලා. එත් කිසිදිනෙක එයා මගේ කර ගන්න කියලා මට ඔන කමක්තිබුණේ නැහැ. එත් මං ආදරයෙන් මත්වෙන්න ගන්නකොට මගේ ප්‍රේමවන්තියෝ ඒ දිගු නිල් ඇස් තියෙන සුරංගනාවියන් බවට පත් වෙන්න පෙරුම්පිරුවා. ඒගොල්ලෝ ඇස පිය පවා නොගහා ඉන්න උත්සහා කලා. ආදරේ එහෙමයි කියලා මං හිත හදා ගත්තා. ත් ඒ ප්ලැස්තර ගොඩක් කල් අල්ලා හිටියේ නැති නිසාම බොහෝ ප්‍රේම සම්බන්ධතා අතරමග ඉවර වුණා. 

වෙරෝනිකා..................
මං අසනීප වුණා, ඇත්තටම මගේ ජිවිතේ ඔත්පල වුණා. මට ගිණියමට උණ අරං තිබුණා. කාත් කවුරුවත් නැතිව මං තනියම හිනාවෙන්න ගත්තා. සුරංගනාවිය එක්ක තනියම. දින ගණනක් එහෙම මං හිනා වුණා. මගේ පෙම්වතියෝ මට නිට්ටාවටම පිස්සු යැයි තර්ක කරන්න වුණා. මං පිස්සං කොටුවට එන්න සිදුධ වුණා. එතැනදි මම ගොළු වුණා ආයෙමත් තනි වුණා. නිහඩ බවත් එක්ක මට වචන අමතක වුණා. මං හීන වලට පාට එකතු කරන්න ගත්තේ මේ කාලේ.

වෙරෝනිකා ඔයා හිටියේ මට වඩා අසරණ වෙලා, ඔයාගේ මුහුණම සුදු මැළි වෙලා තිබුණේ. මානසික ව්‍යාකූලතාවය ඔයාට දරා ගන්න බැරි තවත් බරක් බවට පත් වෙලා තිබුණේ. ඔයා අඩු වයසින් ජිවිතය කළු ගලක ගහගෙන. මට සුවදක් දැණුනා ඔයා ලග. හරිම පුරුදු ලෙනගතු සුවදක්....!!! ඔයා ගාව පාට තියෙන වබත් මං දැක්කා. නේක වර්ණ වලින් හැමතිස්සේම ඔයා හිටියේ හැඩ වෙලා. අර නිල් පාට ඇස් සැරෙන් සැරේ මට මැවෙන්න ගත්තා. ඉතිං වෙරෝනිකා හොරෙන් හොරේන් මං ඔයාව කියවන්න හිතුවා. භාවනාවක් වගේ මං ඔයාව දැක්කා. එත් ඔයා හිටියේ කලබලෙන්, නිතී රීති ගොඩක් වට කරගෙන. එත් මොකක්දෝ අමුතු හැගීමක් මට ඔයා ගැන දැණෙන්න ගත්තා. එක් මගේ පරණ පෙම්වතියන්ගෙන් මම නොවිදපු හැගීමක්. එක ගොඩාක් රසවත් වේවි කියන ඉවත් මට තිබුණා. අනික හීන පාට කිරිමේ නොනිත් ආසාවෙන් පෙලෙමින් හිටි මට ඔයාව පාට පැන්සල් පෙට්ටියක් වගේ වුණා. 
දවසක් අදුරු රාත්‍රීන් ගොඩකට පස්සේ මං සැනසුම් හීනයක් දැක්කා. ඔයා සුරංගනාවියක් වගේ උඩින් ඇවිත් මගේ ඔළුව අත ගානවා. ඔයා ඇත්තටම පොළවට අඩි ගාණනක් උඩින් ඉන්න බව ඒ හීනෙත් එක්ක මට පසක් වෙන්න ගත්තා. එත් මං ඉවසීමෙන් අපි අතර ඇති පරතරය දරාගෙන උන්නා. මට ගුරුවරියක් ඔනේ බව මගේ හිත කියමින් උන්නා. මට කලින් මගේ හිත ඔයාට වහා වැටිලා. මං හිත හදාගෙන උන්නේ ආයාසයෙන්.

ඔන්න ඔයත් මං ගැන විපරමින්, ඔත්තුකාරයෝ ඇතැයි බයෙන් ඔයත් මං ගැන විපරමින්,
එකලස් කරගෙන හිටිය හිත මහවැලිය ඇරියා වගේ හොස් ගාලා ගම්බිම් යට කරගෙන යන්න ගත්තා...

            වෙරෝනිකා මං............. ඔයාට................. ආදරෙයි...!!!

            ඇයි???

ඔයා ඇහුවේ මං බලාපොරොත්තු වුණ ප්‍රශ්ණය නොවුණත් එකට මට උත්තරයක් තිබුණා. එත් මං නිහඩව හිටියා. ඔයා නක්කලේට හිනා වුණා. මං හිතට දිරි දුන්නා. බොක්කෙම්ම විසිල් පාරක් ගහාලා හිත උස්සලා ගත්තා.
ගොඩ නිහැඩියාවකට පස්සේ ඔයා ඇහුවා
           කොච්චරක් ද ...??

වෙරෝනිකා දිග පළලක් හැඩයක් නැතිව මං ඔයාට ආදරේ කරන බව මට තේරුම් ගන්න බෙහෝ කල් ගියා. එත් ඔයා සුරංගනාවියක් වුණේ නැහැ තවම. ඒ හින්දා මං ඔයාට වැඩියෙනුත් ආදරෙයි...!!! ඔයාට තිබුණේ ඔයාගේ හීන, ඔයාගේ හීන ඔයා මගෙන් බලාපොරොත්තු වුණේ නැහැ, එත් ඔයා මට ආදරේ බව මට දැණෙන්න ගත්තම මං හිමින් ඔයාතුල අවත් ආදරයක් පැළ කලා.

වෙරෝනිකා.......... මට පිස්සු කියපු හැමෝම බැහැර කරලා දින සීයයේ පාළමක් යට ඔයා මාව සිප ගත්තා. ඔයාගේ වගේම මගෙත් දෙතොල් සලීත වෙන්න ගත්තා. ඒ රස මගේ කළු-සුදු-අළු ජිවිතය ටික ටික වර්ණ ගන්වන්න වුණා. වර්ණ අන්ධතාවයෙන් මං මිදුනා. වෙරෝනිකා ඔයා ඇත්තටම හැඩයි!!!! ඔයාගේ ආදරය ඊටත් වඩා හැඩයි.
ආදරේට මිනිමරා ගන්න කොදෙව්වක අපිට තිබුණේ භාවනාවක යෙදෙන්න. අපි විරසක වුණා, අපි රණ්ඩු සරුවල් වුණා, අපි කතා නොකර හිටියා. එත් අපේ ආදරේ හැමදාම ජිවමාන වුණා.


වෙරෝනිකා.....

මට ආදරේ විතරක් වෙන්න....!!!

ජිවිතේ විවධ හැල හැප්පීම් ගොඩාක් එක්ක ඉදිරියටම යනවා, ටිකෙන් ටික වයසත් ගෙවෙමින් යනවා. එත් ඉස්සරම වගේ හාත්පස ම අදුර ගිලගෙන එනකොට උණුහුමක් හොයාගෙන ඔයාගේ සියුමැලි දෙතොල් පෙති රසයෙන් මත් වී මුළු රාත්‍රියම ගැඹුරු ශූංගාරයක ගිළි තරුණ වෙන්න ආයෙමත්  මං ආසාවෙන් නලියනවා. ඉතිං ඊට පස්සේ ඔය දෙතොල් රහෙන උන්මත්තක වූ මං අළුයම පිපෙන මල් කිණිත්තක් සේ ඔයා වටේ නටමින් ඉන්නවා. ඔයා ඇස් වලින් හිනා වෙනවා. කළුවරේ ඒ ඇස් දිළිසෙනකොට නටන මගේ හිතට ලයිට් වදිනවා වගේ වෙනවා. මගේ හදවත මත ඔය ඇස් මතින් අකුණු වදිනවා. මගේ ලේ ගමනා මගනය එන්න එන්න ඉක්මන් වෙනවා. මැරිච්ච සෛල වලට පවා වේගයෙන් ගලන ලේ ගංගා ඇදෙමින් යනවා. මම ඇහැරෙනවා ටික ටික.... ඔය ටිකෙන් ටික හැඩට පිපෙන්න ගන්නවා. මගේ අවපැහැති ඝණකම් දොතොල් ඔයාගේ ගෙල දිගේ හිමින් බිමට බහින විට ඔයා පාට වෙලා පිපෙන්න ගන්නවා. ඇස් ආදරේ පත්තු වෙලා අඩවන් වෙනවා.  ඔයාගේ හුස්ම සංගීත සපයනවා, වේගයෙනුත් ඉඩ තියමිනුත්, ආයෙත් හිමින් දිග සුසුම් පිට කරමින්ද ඔයා මාව අවුස්සනවා. ගෙල දිගේ හිමින් පහළට බහින කොට........................


එ  ක  පා  ර  ට  ම

"වෙරෝනිකා................. ඔයා මහත්වෙලා.... ගිය අවුරුද්දට වඩා........"

"අවුරුද්දට ඔයා වෙනස් වෙලා...................................................!!!"

කළුවරේ ම මගේ ඇස් ඇයව ස්කෑන් කරනවා, ඇය බොරු තරහාවකින් මුහුණ පුරව ගන්නවා. ඇත්තටම ඇය කොහොම බැළුවත් හැඩය. ඒ ඇගේ හදවත ඇත්තටම හැඩ නිසාමය. 

"ගැහැණියෙකුට උතුරන්න ප්‍රේම කරන්න පුළුවන් මිනිහෙක් මුනගැහෙනවා කියන්නේ ඒ ගැහැණිය හැමදාම ලස්සනින් ඉන්න පුළුවන් වෙනවා කියන එක"
වෙරෝනිකා හොරෙන් මගේ කනට කෙදුරුවා. මම හීන් රිදුමකින් ඇගේ කන් පෙත්ත සිප ගත්තා. ඇය තවත් උණුහුමක් හොයමින් මගේ ගෙල වටා එතිනි. 

ලබන්නට ඇති අවුරුද්ද හොදටම ගිණියම්ය. එත් බලාපොරොත්තුව මා බදා වැලදගෙන මා අසලමය. මම ඇයව සිප ගනිමි. සැරෙන් සැරේ ආදරයෙනුත් උණුහුමිනුත්.....!!!

වෙරෝනකා....
ඔයාගේ දෑත් මගේ ගෙල වටා එති වැරයෙන් මා තුරුළු කරගෙන තියෙන්නේ. ආයෙමත් ලොවක් දික් විජය කරන්නට ජවයක් ඔබ තුලින් මා තුලට කාන්දු කරවමින්.......

මිනිස්සු ජිවිතේ තමන් ලග තියාගෙන අනුන් ලග තමන්ට අයිති දේවල් හොයන්න ගන්නවා. ඒ අත්වැරැද්ද නිසාම බොහෝ මිනිසුන් ජිවිතේ විනාශ කර ගන්නවා. ඔයාට ශක්තිය ලැබෙන අය සමග වාසයකරන්න හා ඔයා කැමති දෙයක් කරන්න අවකාශය සලසා ගන්නා අවුරුද්ද ලබමින් තියෙන්නේ, දින වකවානු ඉගිල්ලෙනවා සේම අපේ ජිවිතය ටික ටික ගෙවෙමින් යමින් තියෙන්නේ...!! ආදරය කරන්න සතුට විදගන්න තියන හැම මොහොතක්ම මග හරිමින් ඔයා තැන් තැන වල අනවශ්‍ය විදිහට අතපත ගාන එක නවත්වලා හදවතට සවන්දෙනන බලන්න. කාටවත් ජිවත් වෙන විදිහ පිළිබද ඔයාට නිදර්ශන ලබා දෙන්න පුළුවම් කමක් නැහැ. මොකද මේ ඔයාගේ ජිවිතය ගොඩ ගැහැලි තියෙන්නෙම ඔයාගේ උවමනා එපා කම් හා බැරිකම් උත්සහායන් මතින්, අනිත් හැම මිනිසෙක්ම වගේ ඔයත් තරුවක්....... දිළිසෙන්න හරිම අහස හොයා ගන්න.......!! මේ ඔයාගේ වසරයි!!!! ආදරෙන්...!!!!

ආදරය නැතිව ලෝක විනාශය වනතුරු

කාලය ගෙවීගෙන යන්නේ අපි නොහිතන තරමක වේගයෙන්. අධිවේගී ජිවිත විලාසිතාවන් වල පැටලී උන් මිනිසුන් සිතු ආකරයෙන් ලොකය විනාශ නොවුණත් ආයෙමත් අළුත් බලාපොරොත්තු සහිතව ඔවුන් නව වසරකට බරටම ලකලැහැස්ති වෙනවා. ආදරය මිනිසුන්ගේ ජිවිත වලින් ටික ටික ඈත වෙන්න වෙන්න ඔවුන්ගේ ජිවිත හැකිලෙමින් ජිවත් වීම උදෙස එදිනෙදා බලාපොරොත්තු හරි ලොකු ශකිතියක ගෙන දෙන කාලයක් බවට පත් වෙලා.

වෙරෝනිකා
කලින් සැළසුම් කල මොකක්දෝ ආකාරයකට වගේ මේ මිනිසුන් ඔහේ එහේ මෙහේ යනවා. වටපිට බලන්නේ නැහැ. ලෝක විනාශය පරක්කු වෙලා හරි පැමිණේවි කියලා නිකමට වගේ උඩ බලනවා. එත් තවම මම පුරුදු ස්ථානයේ බිම වාඩි ඔහේ බලාගෙන ඉන්නවා. උඩ බලන් එන ගැහැණු කෙනෙක් මගේ ඇගේ හැපිලා ඔක්කාරෙන් වගේ බලා ඉන්නවා. (මම පිටසක්වල එකෙක් වගේ පේනවද දන්නේ නැහැ!!!)

වෙරෝනිකා.......

ඉස්සරම..... මම ඉස්පිරිතාලේ ඉන්නකොට මට කතා කරන්න බැරිව ගියා, මට කතා කරන්න උවමනාක් තිබුණේ නැති හින්දා හා මට කතා කරන්න කෙනෙක් නැති හින්දා මං ගොළුවෙලා ගියා. වෙරෝනිකා... ආයෙමත් ජිවිතේ හටගෙන අළුතින් දළු මල් දමාගෙන එන විට ඔයා දුරක ගියාම අද ආයෙමත් මං ගොළුව ගිහිං. කන් පිරෙන්න බොහෝ අය බොහෝ දේවල් කියද්දි හීනාවක් විතරක් කට පුරා දරාගෙන අහගෙන ඉන්නවා මිස මගේ මුවින් දැං වචනයක්වත් පිටවෙන්නේ නැහැ ආයේ. කයින් හිතන එක නැවත්වලා හිතින් හිතන්න ගත්තම නැත්නම් වචන වලින් හිතන එක නවත්තලා රූප වලින් හිතන්න ගත්තම මට මෙහෙම හිතුනා. වෙරෝනකා.....

සමුල විනාශයක් පෙර දැණුම් දීමකින් පැමිණෙන්න විදිහක් නැහැ කියලා දැන ගන්න දියුණු තාක්ෂණික මෙවලම් නෙවෙයි අවශ්‍ය වෙන්නනේ. නිදහස් මනසක්! පැවැත්මේ ස්වභාවය ප්‍රශ්ණ කරන්න තරම් අපි මොනවද ලෝකය ගැන දන්නේ? අපි දිගිං දිගටම මේ ලෝකය තේරුම් ගැන්ම අතැර දමා ලෝකය  විනාශ කරමින් අපේ ස්ථාවරත්වය ස්ථාපිත කර ගන්න වෙර දරනවා මිස අපේ බියගුළුකම නැති කර ගැන්මට කිසිදු දෙයක් සිදු කර නැහැ. ආගමික නායකයන්ගේ නාමයෙන් යුධ වැදෙන ජනතාවට විනාශ මිස ආදරය ගැන එවිට සිහි ගැනෙන්නේ නැහැ. දර්ශණ අවශ්‍ය වෙන්නේ පැවැත්ම ස්ථාවරයි කියා කියා පාන්න. ආදරය අවශ්‍ය වෙන්නේ ජිවිතේ පවතින්න.

වෙරෝනිකා...... ලෝක විනාශය මගේ මොලේ හොදටම අවුල් කරලා, ඉස්සර වගේ වැස්සේ තෙමිලා සිත සංසුන් කර ගන්නත් බැහැ දැං වහින්නේ ආසනික් වැහී නිසා. කිසිම මුණිවරයෙකුගේ භාවනා ක්‍රමයක් හදාරා නැති මම ආයෙමත් අපේ අතීතය ගැන මෙනෙහි කරමින් සිත සංසුන් කර ගන්න උත්සහා ගන්නවා. 

වෙරෝනිකා කං පිරෙන් වචන ඇහෙනවා කියලා දැනෙන්නේ තමන් ගොළුව ගිය මොහොතටම විතරක්ද?? 

ඉස්සර හොරෙන් මං උඩ පඩියට වෙලා ඔයා දිහා බලාන ඉන්නවා, එහෙමත් නැත්නම් ජනේලය ලගට වෙලා එළිමහනේ ඔයා ඇවිදිනවා බලාන ඉන්නවා. ඔයා එකපාරටම මගේ දිහා බැළුවාම, ඒ බැල්මේ තියෙන තියුණුකම හා බැරෑරුම්කම එකපාරටම මට දරා ගන්න අමාරුයි. මොකද කවුරුවත් එතරම් බැරෑරුම්ව මාව අරං නැති හින්දා.!! එත් හිමින් හිමින් මං ඔයාගේ ඇස් කියවන්න ගත්තා, ඒ බැරෑරුම් බව ලෙහා ගන්න පුරුදු වුණා, එතකොට මට තෙරුනේ මට වඩා ඔයා ගොඩක් අසරණ විත්තිය. ඔයා මුළු ජිවිතේ ගොඩාක් පීඩනයක්ගෙන් බැටකාපු කෙනෙක් යන විත්තිය. ඔයා මට කතා කලා අහම්‍‍බේන්!! එත් මං හිටියේ ඔයාගේ ඇස් කියවමින්, ආයෙමත් හට ගන්න විදිහක් හොයමින් ඔයා උන්නේ!! ඔයාගේ දෑස් නළියමින් කකියමින් තිබුණා. ඔයා හිටියේ කෑ ගහලා තම ආත්මීය වේදනාව පිට කරගන්න ඔනේ තත්වෙක. එත් ඔයා එක පිටකරේ පියානොව පිටින්!!ආත්මීය වේදනාව මොහොතකට ඔයාගෙන් ඈත් වුණා!! ඔයා පුරුදු වුණා මගේ ඇස් දිහා බලන්න, අපේ ඇස් කතා කරන්න ගත්තා........................

වෙරෝනිකා.....................
උන්මත්තකයෙක්, මානසික බෙලහීනතාවයෙන් පෙළෙන්නෙක් හා නිකමෙක්ව සිටි මට ආදරයකින් සාත්තු කර අළුත් ජිවිතයක් අරං ආවේ ඔයයි. ඒ ආදරේම අවුරුදු තුනකින් ආයෙමත් අළුත් වෙලා හාදු වැස්සක්ව පූදීනකම් මම පරණ පුරුදු තැන බලාන ඉන්නවා.
කල් යනකොට වයසත් එක්ක ජිවිතේ බරයි කියලා මිනිස්සුන්ට තේරෙන්න ගන්නවා, නමුත් ඇත්ත ආදරය නිසාම ප්‍රේමයේ වින්දනීයභාවය ඔබ අසලම දැවෙට නිසාම මිනිසුන් ජිවිතේ විවිධ විදහට හැඩ කර ගන්නවා. ජිවිතයට ඕන වෙන්නේ දර්ශණයක් නෙවෙයි, ප්‍රේමයක් කියලා මට මගේ ආදරය උගන්වමින් ඉන්නවා. නපුරු වෙමින් ආයෙමත් ආදරයෙන් වෙරෝනිකා හැමදාම මං ඔයා වෙනුවෙන් මග බලාන ඉන්නවා!!!!

ඇය ලග නැතිව ලෝක විනාශයද කල් ඉකුත් වන ලදී....!!!!

කල් දමා අළුත් කර ගන්න ලද මේ ලෝකයේදී අපි ආයෙමත් සිප ගනිමුද අළුතින්????!!

ආදරය ඔබ වෙන්න

තමාවම දැනගැනීම නම් සුවද, තමා තුලින්ම විකිරණය වීම ආදරය වේ. උතුරා යෑම ආදරයවේ. ඔබ ඔබව ම දකින අවස්ථාව ආදරය වේ. ඔබේ පැවැත්ම අන් අය හා බෙදා ගැනීම හැරෙන්නට වෙන කිසිවක් එවිට ඉතිරි වී නොතියේවී. ඔබ, පැවැත්මෙන් පිටස්තරයෙකු නොවන බව දකින විට දී ද ඔබ ආදරයෙනි. සියල්ල සමග සංතෘප්ත, ස්වභාවික බවක් ඔබට දැනෙන විට ඔබ ආදරයෙනි. 

ආදරය සම්බන්ධතාවක් නොවේ. ආදරය පවත්නා තත්වයකි. එහි තවත් කෙනෙකු සමග කිරීමට දෙයක් නොමැත. කෙනෙකු " ආදරයෙන්" නොවේ. කෙනෙකු "ආදරය" වේ. ඇත්තෙන්ම කෙනෙකු "ආදරය" වන විට, කෙනෙකු "ආදරයෙනි". නමුත් එය ප්‍රතිඵලයකි. නැතහොත් අතුරු ඵලයකි. එය ප්‍රභවය නොවේ. කෙනෙකු "ආදරය" වේ නම් එයයි ප්‍රභවය. 

ඉතින්, කාටද ආදරය කළ හැක්කේ? ඇත්තෙන්ම, ඔබ නොදන්නවා නම් ඔබ කවුද කියා ඔබට ආදරය කළ නොහැකිය. ඔබ බියෙන් සිටිවී. ආද‍රයේ විරුද්ධ පැත්ත බියයි. මතක තබා ගන්න, මිනිසුන් සිතන අයුරින් වෛරය, ආදරයේ විරුද්ධ පැත්ත නොවේ. ආදරය යටිකුරු වී සිටිම වෛරයයි. එය ආදරයේ විරුද්ධ පැත්ත නොවේ. ආදරයේ නියම විරුද්ධ පැත්ත වන්නේ බියයි. ආදරය තුලින් කෙනෙකු ප්‍රසාරණය වන අතර බිය කෙනෙකු හකුලවයි. බියේදී කෙනෙකු සංවෘත වේ. ආදරයේදී කෙනෙකු විවෘත වේ. බියේදී කෙනෙකු සැක කරයි. ආදරයේදී කෙනෙකු විශ්වාස කරයි. බිය කෙනෙකු හුදකලා කරයි. ආදරය කෙනෙකු අතුරුදහන් කරයි. එම නිසා එහිදී කෙහෙත්ම හුදකලාව පිළිබද ප්‍රශ්ණයක් පැන නොනගී. කෙනෙකු නොමැති විට, කෙහොමද අයෙක් හුදකලා වන්නේ? 

(ඕෂෝ - අපුර්ව දේශනා || පර්වර්තනය සුදත් පොඩිරත්න)

මේ මුළු අහසම ඔබම වෙන්න

මුළු මහා පොළවම ඔබම වෙන්න

ගස් වැල් තරු මල් ඔබම වෙන්න

ඔය පෙම්බර හිත මගෙම වෙන්න

______________ ajith kumarasiri