Saturday, September 24, 2011

ආයේමත් තරු පිපේවී_______________


ප්‍රේමයෙන් මත් වුණ මිනිහෙකුට රැයක දිග මත වැතිරී නිවී නිවී දැල්වෙන දෑසක් දෙස බලාගෙන ගී කියන්නට ඇත්නම්, සත්‍ය වශයෙන්ම හෙතම භාග්‍යවන්ත වන්නේය. 

මුළු රෑය පුරාම හීන් හඩින් ඇගේ කනට ලංව උතුරා යන ප්‍රේමය කොදුරන්නට හැකිනම් ඒ රැය පරිපුර්ණම රැයක් වනු නොඅනුමානය. 

ඇගේ සුමුදු දෙකම්මුල් මත රළු දෙතොල් තියා ඇයව ආලය තුල කළම්ඹන්නට හැකිනම්, එක උත්තරීතර රැයක් වේවී.....

රෝස පැහැ ඇගේ දෙතොල් පෙති මතින් ඇයව රස බැලීමට හැකිනම්, ඇගේ සියුමැලී දෙකන්පෙති දිව අගින් තෙත් කල හැකිනම්, නිවී නිවී දැල්වෙමින් අඩවන් වන ඇගේ දෑස් මත හාදුවක් වී පිපෙන්නට හැකිනම්, ඒ ඔබේ අමරණියම රාත්‍රීය වේවි.......


වෙරෝනිකා......

හීනයකට තියෙන්න පුළුවන් දිග ගැන මොනාකාරයේ මතිමතාන්තර තිබුණත් මං හිතන්නේ ප්‍රේමයක් ගැන මිනිසුන් ආත්මයෙන් ආත්මයට එකම හීනයක් දකිමින් සිටින බවයි. කිසිම විටෙක තමන්ට පරිපුර්ණ කර ගත නොහැකි, හැමවිටම තමන්ගේ හීන ලෝකයේ පමණක් සැරිසරණ එවන් ප්‍රේමයන් කීයක් නිසා පෙම්වතුන්/පෙම්වතියන් වැළපෙන්න ඇත්ද...?

මේ මුළු අහසම වෙනදාට වඩා දීප්තියකින් අද බබළනවා. මේ තාරකාවන් ගැබ්බරවෙන්න පටන්ගෙන. මේ තාරකවන් පිපෙන කාළයයි. 
වෙරෝනිකා.....
කලින් සාදවා නිම කල නාට්‍ය ජවනිකාවක් වගේ ජිවිතය ගෙනියන මිනිසුන්ට ආත්මයක් බරට ප්‍රේම කරන්න තව ගොඩා කල් යාවී. මේ තරු පූදිනා රැයක් ගැන කවි ලියන්න මේ මිනිසුන්ට තවත් බොහෝ කල් යාවි.

වෙරෝනිකා....
හැමදෙයක්ම අරගෙන මගේ කවි හිත විතරක් මට දෙන්න..........


No comments:

Post a Comment