වෙරෝනිකා....
ආදරය වෙනුවෙන් ජිවිතය පරිත්‍යාග කිරිම ඔයාටත් අද කාළයටත් අනුව කරන්න පුළුවන් ලොකුම මෝඩ වැ‍ඩකි. එත් වෙරෝනිකා හිස්කමක් එක්ක ජිවත් වනවාට වඩා මරණය සිප වැළද ගැනිම කෙතරන්නම් සුන්දර වේද? මිනිසුන් ඔවුන්ගේ හිස්කමේ ප්‍රමාණ පිළීබද දැන ගත් වහාම තැතිගැන්මට ලක් වෙනවා. ඒ තැති ගැන්ම වළක්වා ගැන්මට ඔවුන් විසින් විවිධ දේවල් සමාජය තුල කරමින් ඉන්නවා. එත් මට මගේ හිස්කම මුණ ගැසුනාම එක වහගන්න නොහැකි බව තේරුම් ගියා. සමහර විට මේ මගේ පිස්සුව හින්දා මට එක වහ ගන්න තේරෙන්නේ නැතිව ඇති. එත් මං දැං ඒ සිතුවිල්ලට ගොඩාක් කැමතියි.......
මිනිහෙකුට කොපමණ කාළයක් ආහාර නොගෙන සිටිය හැකිද? එපමණ කාළයක් මම වීරිය වඩමි. වතුර උගුරක් ගෙන මිනිහෙකුට කොපමණ කාළයක් දිවි ගෙවිය හැකිද? එපමණ කාළයක් මම බවුන් වඩමි. ජිවිතය අතැර පලා යෑම නිවට කමක් නම් මම ඒ නිවටයා වෙමි. ප්‍රේමයේ අල්හාදය වෙනුවෙන් සියදිවි හානි කර ගැනිම අණුවනකමක් නම් මම ඒ අණුවන ක්‍රියාව කරමි. ලෝකයා පිස්සෙක් යැයි හදුන්වන මට තව මොනවා කීවත් කම් නැත. මම ඒ සියල්ලෝම වෙමි. මැරෙන්නට ෂොට්කට් තිබියදී මම අමාරුම විදිය තෝර ගත්තා. එක්වර ශන්තියක් අත්කර දෙන මරණයක් මට වැසි නැත. ඉතා දරදඩු, අප්පිරියා සහගත මරණයක් මම පතමින් හිදිමි. කාළකණ්නියෙකුට උරුම විය යුත්තේ කාළකණ්නි මරණයකි. මම එයට සුදානම්ව පෙර මග බලා හිදිමි.වෙරෝනිකා....
හැමෝටම හොරෙන් රෑ මැදක උස තාප්පයකින් පැනලා මං ආවේ ඔයා ගාව තුරුළු වෙන්න. ඔයාගේ දෙකොපුල් සිප ගන්න. ඔයාගේ නළලත සිප මාව ඔයාගේ තුල දිය කර ගන්න. එත් වෙරෝනිකා මට හමුවුණේ හිස්තැනක්......
ඔයාගේ හිත පිරිලා තියේනවා මං දැක්කා..... ඒ බලාපොරොත්තුව වෙනුවෙන් ඔයා හඩා වැටෙනවා මම දැක්කා.... ඒ සුන්දර සිහිනය වෙනුවෙන් ඔයා තුල පවතින අරගලය මං දැක්කා. නාගසාකියට පරමාණු බෝම්බයක් වැටුනා වගේ මගේ හිත ගොළුවෙලා ගිහිං. මම සියලු දේ පිළිබදව ඇති අශාව දමනය කරගෙන දැං ජිවිතයට මුහුණ දෙමි.
වෙරෝනිකා ඔය දිළීසෙන දෑසින් මට මරණය අරං එනවද......!!!
ආ මේ න්
No comments:
Post a Comment